Wednesday, July 13, 2016

கீதாஞ்சலி - பாரதி பாணியில் - பாடல் 2

என்னைப் பாடிட நீ சொல்லும் போதிலே
உள்ளம் கர்வத்தினால் எல்லை மீறுதே
உந்தன் பொன்முகம் பார்த்திடும் போதிலே
எந்தன் கண்களில் நீர்த்துளி மேவுதே

துன்ப துயரமெல்லாம் உருமாறியே
புகழ் கீதமாய் நீள்கடல் தாண்டுதே
வேறு எவ்விதமாகவும் கூடுமோ?
உந்தன் பொற்பதங்கள் தொட்டுத் தீண்டவே

எந்தன் பாடலும் உன் விழைவாகுதே
என்னைப் பாடகனாய் நீயும் ஏற்கவே
பாடும் களிமிகவே என்னுள் ஏறியே
தொழும் தேவனைத் தோழனாய் மாற்றுதே

(சந்தம் : காற்றுவெளியிடை)

Tagore's English version:

When thou commandest me to sing it seems that my heart would break with pride; and I look to thy face, and tears come to my eyes.
All that is harsh and dissonant in my life melts into one sweet harmony—and my adoration spreads wings like a glad bird on its flight across the sea.
I know thou takest pleasure in my singing. I know that only as a singer I come before thy presence.
I touch by the edge of the far-spreading wing of my song thy feet which I could never aspire to reach.
Drunk with the joy of singing I forget myself and call thee friend who art my lord.

2 comments:

ஸ்ரீராம். said...

சரளம், நேர்த்தி, அருமை.

மோ.சி. பாலன் said...

மிக்க நன்றி ஸ்ரீராம்.