நல்வரவு - சிறுகதை

"மாதவி போலாமா?" கார் சாவியைச் சுழற்றியபடி கண்ணன் கேட்டான்.

கணினியை அணைத்துவிட்டு மாதவி கிளம்பினாள். இன்று மாலை கண்ணன் வீட்டில் உணவருந்த அழைத்திருந்தான். வழக்கமான ஹாஸ்டல் உணவுக்கு ஒரு நாள் விடுதலை என்றால் எந்த ஒரு தனி-மனுஷி தான் வேண்டாம் என்பாள்? "தனி ஒரு மனுஷிக்கு உணவில்லை எனில் இஜ்ஜகத்தினை.............." சரி விட்டுவிடுவோம்..ஓவர் பில்ட் அப் வேண்டாம்.

கண்ணன் வீட்டைத் திறக்கவே மாதவி கேட்டாள் "கண்மணி இன்னும் அவங்க அலுவலகத்திலிருந்து வரவில்லையா?"

"இல்லை மாதவி. அவங்க அத்தைக்கு உடம்பு சரியில்லை என்று போன் வந்ததாம். அவள் நேரே அங்கே போய்விட்டாள். நீங்க மாதவி டின்னரை கேன்சல் பண்ணாதீங்க. மீன் குழம்பு பண்ணி வச்சிருக்கேன், இட்லி மட்டும் ஊத்திவச்சிடுங்கன்னு சொன்னா... உன்கிட்ட சொன்னா நீ வராம இருந்திடப்போறன்னு சொல்லல..."

"அடடா..." என்று உள்ளே வந்தவளைச் சுவரில் மாட்டியிருந்த 'நல்வரவு' என்ற எழுத்துகள் வரவேற்றன. "இந்த வரவேற்பு எம்ப்ராய்டரி ரொம்ப அழகா இருக்கு கண்ணன்" என்றாள். "இது கண்மணியே போட்டது. அவர்களின் பக்கத்து வீட்டு அத்தையிடம் கற்றுக்கொண்டாளாம்" என்றான் கண்ணன்.

“Welcome என்று ஆங்கிலத்தில் சொல்வதை 'நல்வரவு' என்று தமிழில் மாற்றும் போது பொருள் எவ்வளவு அழகாக மாறிவிடுகிறது? யாரேனும் தீய மனிதர்கள், ஏன் துஷ்ட தேவதைகள் வீட்டுக்குள் வந்தாலும் "நல்வரவு" என்பதைப் பார்த்துவிட்டு நல்லது மட்டும்தானே செய்யத்தோன்றும்?” என்று தமிழின் பெருமையைத் தனக்குள்ளாகவே சிலாகித்துக் கொண்டாள் மாதவி.

சோபாவில் அமர்ந்து கண்ணன்-கண்மணி திருமண ஆல்பத்தில் தனது முகம் எங்கெங்கு தெரிகிறது என்று தேடுகையில் கண்ணன் கொண்டு வந்த காபியைச் சுவைத்தாள். "காபி பிரமாதமாக இருக்கிறது.." என்றவளிடம் "நான் வெறுமனே பாலை மட்டும்தானே கலக்கினேன்.. கண்மணி போட்டுவைத்த பில்டர் டிகாக்ஷனின் சுவை இது" என்று சொல்ல நினைத்தவன் வெறுமனே "தேங்க் யூ" என்றான்.

"சரி நீ ஆல்பம் பார்த்திட்டிரு நான் உணவு தயார் பண்ணிவிடுகிறேன்..." என்று திரும்பிய கண்ணனை மாதவி நிறுத்தினாள். "கண்ணன், நான் இன்னொரு நாள் சாப்பிட வருகிறேன். நீங்க கண்மணிக்கு போன் பண்ணி அவங்க அத்தைக்கு எப்படி இருக்குன்னு பாருங்க.. நான் இப்பவே கிளம்புனா ஆட்டோல பத்து நிமிஷத்துல PVR போயிடலாம்"

“PVR ஆ?"
“ஆமாம். நீங்க சமையலறையில் இருக்கும்போது பிரண்ட் போன் பண்ணினா.. டிக்கட் எடுக்கச் சொல்லிட்டேன்"

“என்ன படம்?”
“நல்வரவு”